Για την τρομοϋστερία με την κάρτα του πολίτη.








Από τα τέλη του 2011 οι συναλλαγές των Ελλήνων πολιτών με το κράτος θα πάρουν άλλη μορφή, μιας και η κάρτα του πολίτη αναμένεται να αντικαταστήσει τις αστυνομικές μας ταυτότητες. Ο ερχομός του νέου αυτού κρατικού εγγράφου πρόκειται να διευκολύνει μια σειρά συναλλαγών μας με τις δημόσιες υπηρεσίες, ενώ αναμένεται να μειώσει κατά 25% τη γραφειοκρατία.
Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο αθώα όσο ακούγονται. Μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα διοργανώθηκε και σχετική εκδήλωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Συντάγματος. «Θα μετατρέψει κάθε χριστιανό σε αριθμό προς επεξεργασία. Θα μας κάνουν ελεγχόμενα άβουλα όντα, δηλαδή μαζάνθρωπους. Οι γέροντες μας καλούν στον αγώνα». Οι στομφώδεις αυτές εκφράσεις φέρνουν αυτομάτως στο μυαλό μας εικόνες από την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Και δεν θα είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αλλωστε οι απερχόμενες αστυνομικές ταυτότητες είχαν επίσης χαρακτηριστεί ως «κατασκευάσματα του διαβόλου», όταν πριν από μερικά χρόνια αντικαθιστούσαν τις παλαιότερες.
Η ιστορία του χαράγματος και του αριθμού 666 μας ταξιδεύει στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες, όταν και οι πατέρες της εκκλησίας ξεκίνησαν να ασχολούνται με την ερμηνεία των συμβόλων του βιβλίου του Ευαγγελιστή της Πάτμου. Στην προσπάθειά τους να αποκωδικοποιήσουν το κείμενο, συμπέραναν ότι αναλύοντας αριθμολογικά το 666 μπορεί να προκύψει ο αντίστοιχος αριθμός του ονόματος του Αντιχρίστου. Έτσι κατά τη διάρκεια των αιώνων, αρκετοί Ρωμαίοι αυτοκράτορες, πολιτικοί, ακόμα και ηγέτες της δυτικής (κυρίως) εκκλησίας, κατηγορήθηκαν ως Αντίχριστοι. Η έλευσή τους θα αποτελούσε ουσιαστικά ακόμα ένα σημάδι για τον ερχομό της Δευτέρας Παρουσίας, που ως γνωστόν αποτελεί διακαή πόθο των χριστιανών εδώ και 1800 περίπου χρόνια!
Από τα τέλη της δεκαετίας του 70’ κάτι αρχίζει να αλλάζει στους χριστιανικούς φονταμελιστικούς κύκλους των ΗΠΑ. Όπως αναφέρει ο μητροπολίτης Νικοπόλεως κ. Μελέτιος στο έργο του «Το χάραγμα του Αντίχριστου στην ορθόδοξη παράδοση», εκείνη την περίοδο η έννοια του χαράγματος και του αριθμού του θηρίου απέκτησε νέα σημασία. Τα βιβλία της προτεστάντισσας, Mary Stuart Relfe, με πρώτο και καλύτερο το When your money fails (που παρουσιάζεται σήμερα ως κάτι το συνταρακτικό από Έλληνες τηλε-ελλαδέμπορους), ξεκίνησαν να ταυτίζουν για πρώτη φορά το χάραγμα της Αποκάλυψης, με τα barcode των προϊόντων, τους δίσκους συγκροτημάτων ροκ μουσικής, ακόμα και τους ίδιους τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές που έμπαιναν εκείνη την εποχή στα πρώτα σπίτια. Οι αντιλήψεις αυτές εισήχθησαν τα επόμενα χρόνια και στην Ευρώπη, καταφέρνοντας να επηρεάσουν τελικώς και εκκλησιαστικούς κύκλους.
Γι’ αυτό ακριβώς και η τρομοϋστερία με την Κάρτα του Πολίτη που παρατηρείται στις μέρες μας μοιάζει να κρύβει κάτι περισσότερο από τις υποτιθέμενες ανησυχίες για την καταπάτηση των προσωπικών δεδομένων και τον έλεγχο του «Μεγάλου Αδελφού». Έτσι κι αλλιώς, κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, μιας και έχει ανακοινωθεί πως το εν λόγω έγγραφο δεν θα περιλαμβάνει barcode, ενώ στο τσιπάκι του δεν θα εμπεριέχεται κανένα προσωπικό δεδομένο του χρήστη. Σε λίγους μήνες η κάρτα θα μπει στις ζωές μας. Θα ακολουθήσει μια περίοδος ηρεμίας. Μέχρι να ξαναβρεθεί ένα νέο σημάδι της ελεύσεως του Αντιχρίστου ξεσηκώνοντας τους πιστούς…


Σημ: Το κείμενο δημοσιεύτηκε στη στήλη “Δούρειος Ίππος” του Μηνά Παπαγεωργίου, στο περιοδικό Φαινόμενα (τ. 20, 12/2/2011).