Για τις νέες επικείμενες συγκρούσεις Χριστιανισμού-Ισλάμ






Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, George Bush Junior, έκανε αρκετές φορές λόγο για εκείνες τις σκοτεινές δυνάμεις από την ανατολή που επιθυμούν διαχρονικά να εξαφανίσουν από προσώπου Γης τους «καλούς» δυτικούς. Αυτές οι δηλώσεις, στις οποίες και δόθηκε μια καθαρά θρησκευτική χροιά, πραγματοποιήθηκαν μέσα σε ένα πολεμικό σκηνικό –είτε στο Αφγανιστάν, είτε στο Ιράκ- και αποτέλεσαν ουσιαστικά ένα μέρος της «απάντησης» των αμερικανών στα δραματικά, και επίσης αρκετά σκοτεινά, γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 με τη φονική επίθεση στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης.
Όμως η σύγκρουση Ανατολής και Δύσης δεν αποτελεί μια καινούργια υπόθεση. Ως γνήσια πνευματικά τέκνα του Ιουδαϊσμού, ο Χριστιανισμός και ο Ισλαμισμός διεκδίκησαν μέσα από τα ιερά τους κείμενα τη μοναδικότητα της αληθινής πίστης προς τον έναν Θεό, ακυρώνοντας ταυτόχρονα όλες τις υπόλοιπες θρησκευτικές πεποιθήσεις και αναπτύσσοντας –όπως είναι λογικό- τη μισαλλοδοξία και τον φανατισμό ενάντια στο διαφορετικό. Μετά το 1000 μ.Χ παρατηρείται μια πολεμική ανάφλεξη θρησκευτικού χαρακτήρα στον χώρο της Μεσογείου. Η προσπάθεια ανακατάληψης παλαιών εδαφών από τους Δυτικούς στην περιοχή της Β. Αφρικής, θα επιφέρει την αντίδραση των Μουσουλμάνων προκαλώντας αρκετά προβλήματα στους χριστιανούς προσκυνητές των Αγίων Τόπων. Η έκρυθμη κατάσταση που δημιουργείται θα οδηγήσει σταδιακά στην κήρυξη των Σταυροφοριών, μεγάλων πολεμικών επιχειρήσεων καθαρά θρησκευτικού χαρακτήρα, με σκοπό «την ανακατάληψη των Αγίων Τόπων από τους Μουσουλμάνους, ως απάντηση στη «Τζιχάντ» (ιερός πόλεμος) των τελευταίων. Η «αύρα» των εχθροπραξιών αυτών που αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα στο όνομα μιας θρησκείας, συνεχίζει δυστυχώς να υφίσταται μέχρι και τις μέρες μας.
Επιστρέφοντας στο παρόν, πρέπει να τονιστεί ότι η προσεκτική εξέταση των γεγονότων οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μια νέου τύπου διαθρησκευτική σύγκρουση είναι προ των πυλών. Στις 2 Μαρτίου δολοφονήθηκε ο υπεύθυνος για τις θρησκευτικές μειονότητες υπουργός της Πακιστανικής κυβέρνησης, Σαχμπάζ Μπάτι, χριστιανός στο θρήσκευμα. Ο Μπάτι ήταν ο μοναδικός εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος που είχε αντιδράσει στην επιβολή του αμφιλεγόμενου λόγου «περί βλασφημίας», σύμφωνα με τον οποίο επιφέρεται ποινή θανάτου σε όποιον κριθεί ότι προσβάλλει το Ισλάμ. Για την ίδια ακριβώς αιτία, είχε προηγηθεί και η δολοφονία του κυβερνήτη της επαρχίας Πουντζάμπ Σαλμάν Ταζίρ στις 4 Ιανουαρίου. Μάλιστα ο Ταζίρ εκτελέστηκε από τον ίδιον του τον σωματοφύλακα.
Στη «γειτονιά» μας πάλι, οι κοινωνικές αναταραχές που βιώνουν οι χώρες της Β. Αφρικής και που σύντομα αναμένεται –σαν άλλο ντόμινο- να μεταφερθούν και σε μουσουλμανικές χώρες της Μ. Ανατολής, υποθάλπτουν έναν κίνδυνο που δεν έχει έχει ως τώρα αξιολογηθεί ικανοποιητικά. Οι ανησυχίες που προκύπτουν σχετίζονται με την πιθανή άνοδο στην εξουσία ακραίων μουσουλμανικών στοιχείων. Να σημειωθεί ότι οι περισσότερες από τις χώρες αυτές βρίσκονταν επί δεκαετίες κάτω από «δυτική επιρροή», παρά τις διαφορές στο θρησκευτικό ζήτημα.
Είναι βέβαιο ότι οι γεωπολιτικές «ισορροπίες» του πλανήτη αναμένεται στο άμεσο μέλλον να αλλάξουν άρδην. Οι συνέπειες της κατάστασης αυτής σε ότι αφορά την ειρήνη μεταξύ των κρατών παραμένουν προς το παρόν άγνωστες, αν και οι οιωνοί δεν εμπνέουν ιδιαίτερη αισιοδοξία. Άλλωστε οι άνθρωποι «γίνονται» αυτό που τους βάζεις στο μυαλό τους. Και δυστυχώς, εδώ και αρκετούς αιώνες, το «λογισμικό» έχει προκύψει ελαττωματικό…

*Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Φαινόμενα" (5/3/2011)