Τα τελευταία 24ωρα, προφανώς εξ' αιτίας της έλευσης των ημερών του Πάσχα, παρουσιάζεται σε ελληνικά ενημερωτικά sites μια "είδηση" που αφορά "την χειρόγραφη απόδειξη της απόφασης του Πόντιου Πιλάτου για τον Ιησού".

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, που αναπαράγεται μαζικά από δεκάδες ιστοσελίδες, "το συγκλονιστικό αυτό έγγραφο σχετικά με την απόφαση της Σταύρωσης του Ιησού Χριστού παρέμεινε μέχρι το 1309 μ.Χ. τελείως άγνωστο, οπότε βρέθηκε στη γνωστή σε όλους σήμερα για τον καταστροφικο σεισμό πόλη (L'Aquila) της Κεντρικής Ιταλίας (κοντά στην οποία έχει ανακαλυφθει η αρχαία ρωμαϊκή πόλη του Αμιτερνο, όπου βρέθηκε το σπίτι του Πόντιου Πιλάτου)".

Η επιστολή

Ακολουθεί το κείμενο της υποτιθέμενης επιστολής του Πιλάτου:

Τω εβδόμω και δεκάτω Τιβερίου Καίσαρος, Βασιλέως Ρωμαίων, μονάρχου ανικήτου,

Ολυμπιάδος διακοσιοστής πρώτης, Ηλιάδος ογδόης από κτίσεως κόσμου, κατά τον

ημέτερον μερισμόν των Εβραίων τετράκισχίλια και εκατόν εβδομήκοντα τέσσερα έτη και

καταβολής των Ρωμαίων βασιλείας έτη εβδομήκοντα τρία και από της ελευθερίας της

δουλωσύνης Βαβυλώνος έτη πεντακόσια εβδομήκοντα και καταστροφής του ιερού

βασιλείου έτη εννενήκοντα και επτά, επί υπάτου του λαού των Ρωμαίων Λουκίου Ζιζονίου

και Μάρκου Συννίου και ανθυπάτου του Ιλλιρικού Παλιστέρα, κοινού διοικητού της χώρας

των Ιουδαίων Κουίντου Φλαβίου, επί της διοικήσεως Ιερουσαλήμ ηγεμόνος κρατίστου

Ποντίου Πιλάτου, επιστάτου της Κάτω Γαλιλαίας Ηρώδου του Αντιπάτρου, της άκρας

αρχιερωσύνης Άννα και Καιάφα Αλλιάσου και Ματίλ μεγιστάνων εις τον ναόν, Ραμπάλ

Αμαμπέλ Πιοκτένου εκατόνταρχου υπάτου Ρωμαίων της πόλεως Ιερουσαλήμ Σουμπιμασάξιου Ποπιλίου Ρούφου.

Εγώ Πόντιος Πιλάτος, ηγεμών δια της βασιλείας των Ρωμαίων, επί του Πραιτωρίου της αρχιηγεμονίας, κρίνω και κατακρίνω και καταψηφίζω εις θάνατον σταυρικόν τον Ιησού

λεγόμενον υπό του πλήθους Χριστόν, και από πατρίδος Γαλιλαίας, άνθρωπον στασιώτη

κατά τον Νόμο του Μωσαϊκού και εναντίον του μεγαλοπρεπούς βασιλέως Ρωμαίων

Τιβερίου Καίσαρος και ορίζω και αποφαίνομαι τον θάνατον αυτού σταυρικόν μετά των

άλλων κατά το συνήθες των καταδίκων, επεί συνοίθρησεν αυτός πλήθος ανθρώπων

πλουσίων και φτωχών, ουκ έπαυσε θορύβους εγείρων, ενοχλείν την Ιουδαίαν ποιών

εαυτόν Υιόν Θεού και βασιλέα της Ιερουσαλήμ, απειλών φθοράν της Ιερουσαλήμ και του

Ιερού Ναού, απαρνούμενος τον φόρον του Καίσαρος και τολμήσας εισελθείν μετά βαϊων

θριαμβευτής και πλείστου όχλου ώσπερ τις Ρήξ εντός της πόλεως Ιερουσαλήμ ως τον Ι.

Ναόν και διορίζομεν τον ημέτερον πρώτον εκατόνταρχον Κουϊντον Κορνήλιον περιάξαι

τούτον παρρησία εις την χώραν Ιερουσαλήμ δεδεμένον, μαστιζόμενον και ενδεδυμένον

πορφύραν, εστεφανωμένον ακάνθινω στεφάνω και βαστάζοντα τον ίδιον σταυρόν επί ώμου

αυτού, ίνα ει παράδειγμα τοις άλλοις και πάσι τοις κακοποιοίς μεθ' ού βούλομαι

συνάγεσθαι δύο ληστάς φονείς και εξέρχεσθαι δια της πύλης Γιαμπαρόλας, της νυν

Αντωνιανής, αναχθήναι δε Αυτόν τον Χριστόν παρρησία επί το όρος των κακούργων

ονόματι Κολβάριον, ούτινος σταυρωθέντος μείναι το σώμα εν τω σταυρώ εις κοινόν

θεώρημα πάντων των κακούργων, και άνω του σταυρού τίτλου τεθήναι γεγραμμένου τρισί

γλώσσας τον ΙΗΣΟΥΣ ΑΛΟΝ Ο ΙΛΗΣ ΙΟΔΑΜ (Εβραϊστί) ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ (Ελληνιστί) ΙΕΖΟΥΣ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥΣ ΡΕΞ ΙΟΥΔΑΙΟΡΟΥΜ

(Ρωμαϊστί).

Ορίζομεν ουν μηδένα των ηστινοσούν τάξεις και ποιότητος τομήσαι απερισκέπτως της

τοιαύτην εμποδίσαι δίκην, ως υπ' εμού ωρισμένην μετά πάσης σεμνότητος εις ποινήν της

αυτομολίας τούτου, Εβραίου όντος κατά τα ψηφίσματα και τους Νόμους της των Ρωμαίων

Βασιλείας.

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ

- Από της φυλής Ισραήλ: Ρωδιέ, Δανιήλ, Ραμπινήλ, Ιονακείν, Μπανικάν, Ροτάμ, Ιουταβέλ και Περκουλάμ.

- Από της Βασιλείας και ηγεμονίας Ρωμαίων: Λούκιος, Σεξτίλιος και Μαξιμίλιος.

- Από των Φαρισσαίων: Μπαρμπάς Συμεών και Μπονέλη.

- Από των υπάτων και δικαστών των Ρωμαίων: Λούκιος, Μπαντάνης, και Μακαρόλας.

- Από της αρχιερωσύνης: Ρωάν, Ιουάδους και Μπουκασόλης.

- Νομικός δημόσιος από των εγκλημάτων των Εβραίων: Μπουτάν».

 Και η αλήθεια...

Στην πραγματικότητα η παραπάνω επιστολή αποτελεί μια είδηση... "κονσέρβα", που εμφανίζεται μάλιστα κατά καιρούς σε διάφορες παραλλαγές και ουδεμία σχέση έχει με την τρέχουσα επικαιρότητα. Το σημαντικότερο όμως είναι πως το παραπάνω κείμενο δεν σχετίζεται ούτε καν με την ιστορική πραγματικότητα.

Το 1928 ο Βρετανός δημοσιογράφος William Percival Crozier (1879-1944) εξέδωσε το "Letters of Pontius Pilate: Written during His Governorship of Judea to His Friend Seneca in Rome", παρουσίαζοντας  μια φανταστική νουβέλα (fiction) πάνω στην ιδέα του τι θα μπορούσε να γράψει ο Πιλάτος για τον Ιησού, βασισμένος στα γεγονότα που περιγράφουν τα ευαγγέλια. Σημειωτέον ότι ο πρώτος που έκανε αναφορά σε κάποια... "αόρατη" επιστολή του Πιλάτου για τον Ιησού, ήταν ο Χριστιανός απολογητής Τερτυλλιανός τον 3ο μεταχριστιανικό αιώνα (βασισμένος προφανώς στις σχετικές αναφορές που γίνονται στο απόκρυφο έργο "Πράξεις του Πέτρου και του Παύλου"). 

Αξίζει τέλος να αναφέρουμε πως χρήστες του διαδικτύου που αναζητούν απαντήσεις αναφορικά με την αξιοπιστία του κειμένου του Πιλάτου για τον Ιησού, επικοινώνησαν με τη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου στις ΗΠΑ παίρνοντας την εξής απάντηση:

"The Library of Congress has received a number of inquiries over the years about a purported letter from Pontius Pilate to Tiberius Caesar concerning Jesus Christ. The Library does not have such a letter in its collections". (Μτφ. Η βιβλιοθήκη του Κογκρέσου έχει λάβει τα προηγούμενα χρόνια μια σειρά από ερωτήματα σχετικά με μια υποτιθέμενη επιστολή του Πόντιου Πιλάτου προς τον αυτοκράτορα Τιβέριο που αφορά τον Ιησού Χριστό. Η βιβλιοθήκη δεν έχει στην κατοχή της τέτοιου είδους επιστολή).

Για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, να αναφέρουμε πως ο Πόντιος Πιλάτος υπήρξε ιστορικό πρόσωπο, που διατηρούσε μάλιστα αλληλογραφία με τον Ρωμαίο ρήτορα Σενέκα. Στις επιστολές Πιλάτου-Σενέκα (που είναι διαθέσιμες στους ιστορικούς) δεν αναφέρεται κανένας Ιησούς.

Όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για το θέμα, ενημερώνω ότι στα τέλη Μαΐου θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Δαιδάλεος η νέα δημοσιογραφική μου έρευνα με τίτλο "Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού: Το ρεύμα των Μυθικιστών", που παρουσιάζει μέσα από αναλύσεις και 17 συνεντεύξεις με ειδικούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό, το ρεύμα της αμφισβήτησης της ιστορικότητας του Ιησού ανά τους αιώνες, καθώς επίσης και τις αρχετυπικού περιεχομένου ομοιότητές του με προχριστιανικές θεϊκές φιγούρες της Μεσογειακής λεκάνης.

Μηνάς Παπαγεωργίου (meta-journalist)

29/4/2013