Με την καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο παν. Αθηνών, μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης.

---

Την Τρίτη 2/5/2006 πέρασα τις πύλες του κτιρίου του Πανεπιστημίου Αθηνών στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί με υποδέχτηκε στο γραφείο της η κα. Μαρία Τζάνη, καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο οποίο διδάσκει (Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης). Η προετοιμασία που έκανα για τη συνέντευξη τις προηγούμενες ημέρες αποδείχτηκε αχρείαστη. Ο χειμαρρώδης και ποιητικός λόγος της γνωστής ακαδημαϊκου που κάλυπτε με ευκολία πλήθος θεμάτων μέσα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, με ανάγκασε να μειώσω τον αριθμό των ερωτήσεών μου και να συγκεντρωθώ ακόμη περισσότερο στα λεγόμενά της.
Η κοινωνιολογική και ιστορική διαδρομή της θρησκείας στις ανθρώπινες κοινωνίες, η νεότερη ιστορία της Ελλάδος και η ελληνική παιδεία του σήμερα αποτέλεσαν το επίκεντρο της συζήτησής μας.
Την ευχαριστώ τέλος για τα 3 βιβλία της που μου δώρισε. Ιδιαίτερη εντύπωση που έκανε το έργο της με τίτλο "Το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα: Ταύτον και αλλοτριομορφοδίαιτον" που κέντρισε το ενδιαφέρον μου από την εισαγωγή του:

"Σ'αυτόν τον Λαό λοιπόν, με αυτό το φαντασιακό συμβλικό περιεχόμενο στη συλλογική του συνείδηση, που το εκλαμβάνει ως πρώτιστο πολιτικό αίτημα και σημείο αναφοράς του, θα προσπαθήσουν και θα κατορθώσουν, τη στιγμή που χαροπαλεύει στον Μεγάλο Αγώνα για την Ανεξαρτησία του, να του επιβάλλουν: αντί της Δημοκρατίας, την "ελέω θεού" Βασιλεία. Αντί της κοινωνικής ισότητας, τιμαριωτική κοινωνία διάκρισης. Αντί της δυνατότητας να κυριαρχεί και να αναπτύσσεται στον τόπο του, θα μεταβάλλουν τους αείποτε "Παίδες Ελλήνων", σε υπηκόους εισηγμένων ηγεμονίσκων, οι οποίοι θα τους καθορίσουν εξηρτημένη, από ξένα κέντρα λήψης αποφάσεων, πορεία "ανάπτυξης" "

1)Έχετε γίνει ευρέως γνωστή, πέρα από την ακαδημαϊκή σας δράση, από την παρουσία σας στην τηλεόραση. Πόσο δύσκολο είναι για μια γυναίκα σήμερα, και μάλιστα πανεπιστημιακή, να εκφέρει θέσεις που αντιτίθενται σε ισχυρά κατεστημένα της χώρας;
Τρομακτικά δύσκολο, όχι μόνο για τις γυναίκες αλλά και για τους άντρες. Στην περίπτωση τη δική μου συνέβη το εξής: είμαι κάτοχος κάποιων πτυχίων σε οριζόντιο επίπεδο - υπάρχει και η κάθετη λήψη πτυχίων. Δηλαδή παίρνεις ένα πτυχίο από ένα Πανεπιστήμιο, στη συνέχεια κάνεις μεταπτυχιακό και μετά διδακτορικό. Αυτή είναι η οριζόντια λήψη διπλωμάτων. Μπορείς να κάνεις το ίδιο αλλά και ταυτόχρονα να πάρεις άλλο ένα πτυχίο, άλλο ένα κλπ. Να καλύψεις δηλαδή διάφορους γνωστικούς τομείς.
Στην περίπτωσή μου είχα αυτή τη δυνατότητα, όταν κατά τη διάρκεια της Χούντας βρέθηκα έξω. Συνηθίζω να λέω ένα ανέκδοτο για τον εαυτό μου αυτοσαρκαζόμενη, ότι επειδή είχα ήδη πάρει κλασσική παιδεία (το πρώτο μου πτυχίο είναι απ' τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών), δεν μπορούσα να το παίζω "γκόμενα" έξω, άρα το έπαιζα φοιτήτρια! Έτσι λοιπόν έκανα Κοινωνιολογία και Παιδαγωγική Ψυχολογία, στην Αγγλία και στη Γαλλία αντίστοιχα, και πήρα το Διδακτορικό μου στις Επιστήμες της Αγωγής. Επομένως, απ' τη μια μεριά ήταν πολύ καλή κατάρτιση και μάλιστα σε επίπεδο κλασσικής παιδείας, δηλαδή Αρχές Ελληνικής Γραμματολογίας. Απ' ό,τι βλέπω κι έξω που πάω, οι top επιστήμονες, όχι οι μεσαίου επιπέδου αν κάνουμε μια αξιολόγηση από οποιοδήποτε γνωστικό αντικείμενο, έχουν όλοι πολύ στέρεα κλασσική παιδεία ελληνική. Δε συγκρίνονται δηλαδή με τους πανεπιστημιακούς συνάδελφούς μου εδώ- τουλάχιστον με την πλειοψηφία τους-. Ίσως είναι αυτό που τους εκτοξεύει σε επίπεδα αξιολόγησης στην πρώτη βαθμίδα.
Το δεύτερο ήταν ότι είχα τη διαμόρφωση ενός συγκεκριμένου χαρακτήρα, γιατί μεγάλωσα χάρη σε μια γιαγιά η οποία με προστάτεψε από το να μου περάσουν από παιδί το φόβο του φόβου. Είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο η θρησκεία διαχειρίζεται τους ανθρώπους. Εγώ προστατεύτηκα από αυτό και έτσι δεν υπήρχε κανένα εσωτερικό εμπόδιο, να μπορώ να εκφράζομαι, να μπορώ να έχω αυτή την αφοβία που μου καταλογίζουν άλλοι και που χαίρονται άλλοι.
Απ' την άλλη υπήρξε και μια συγκυρία, ότι οικονομικά ήμουν ανεξάρτητη. Δεν ξέρω δηλαδή αν είχα οικονομικά προβλήματα και έπρεπε να "αναστήσω", όπως λέει ο λαός, δυο-τρία παιδία και να πληρώνω τα φροντιστήριά τους τι θα έκανα. Ήμουν λοιπόν οικονομικά ανεξάρτητη, επομένως μπορούσα να λέω αυτό που πιστεύω κι αυτό που μπορώ να αποδείξω. Διότι εγώ έχω αποδείξει αυτά που λέω. Με έχουν μηνύσει, έχω πάει στο δικαστήριο κι έχω αθωωθεί σε κάθε περίπτωση. Δι' αποδείξεων έχω αθωωθεί, κι επομένως έχω τη δυνατότητα και το δικαίωμα να επαναλαμβάνω όσο θέλω. Αυτό αποτελεί μια εξαίρεση, γιατί απ' αυτά που βλέπω, όχι μόνο για τη γυναίκα αλλά και για τον άντρα, είναι δύσκολο. Και είναι δύσκολο παντού, και μέσα στο πανεπιστήμιο. Γι' αυτό και το 1/3 περίπου και κάτι λιγότερο στους εκατό είναι γυναίκες μέλη ΔΕΠ των πανεπιστημίων.

2)Στο θέμα της θρησκείας που αναφερθήκατε, θα ήθελα να ρωτήσω ποιος είναι για σας ο ορισμός της λέξης αυτής;
Ένα πολύπλευρο, πολύπλοκο και πολυσχιδές ζήτημα. Εξαρτάται από ποια οπτική γωνία το βλέπεις. Αν το δεις από την πλευρά της Ψυχολογίας θα μπορέσεις να πεις ότι ο άνθρωπος βιώνοντας υπαρξιακές ανασφάλειες είναι υποχρεωμένος να δημιουργεί αντηρίδες ζωής. Διαφορετικά δεν μπορεί ίσως να ζήσει. Αυτές οι αντηρίδες παίρνουν τη μορφή θεότητας και αυτό δεν είναι κακό. Ίσως είναι κι αναγκαίο για τον άνθρωπο στο μέτρο και στο βαθμό που δεν μπορεί να ξεπεράσει, όπως εκτιμώ, λόγω του φόβου του φόβου, ορισμένες ανασφάλειές του υπαρξιακές. Δεν έχει τη αναγκαία γνώση για να τις ξεπεράσει ίσως. Επομένως είναι υποχρεωμένος να δημιουργεί το θεό του.
Απ' τη σκοπιά της Κοινωνιολογίας, θα δεις ότι, και πάλι μένεις στην ψυχολογία, γιατί το ζήτημα της εκμετάλλευσης του ανθρώπου μέσω θρησκευτικών δογμάτων είναι και κοινωνιολογικό, αγγίζει τα όρια της κοινωνικής ανθρωπολογίας, αλλά δεν παύει να είναι και ψυχολογικό ζήτημα. Ωστόσο θα επικεντρωθώ περισσότερο σε μια κοινωνικοπολιτική διάσταση του όλου ζητήματος, με την έννοια ότι εκμεταλλευόμενοι κάποιοι αυτή την αναγκαιότητα, διαχειρίζονται τους ανθρώπους, και στην περίπτωση της θρησκείας τους προετοιμάζουν, δημιουργούν δηλαδή εγκεφαλικές συνθήκες νοητικές που να μπορούν οι άνθρωποι να τους προσφέρονται ως πρόβατα επί σφαγή, να αντέχουν ή να ανέχονται την πολιτική διαχείριση. Πάνω από την πολιτική διαχείριση είναι η θρησκευτική, προηγείται δηλαδή. Ο "πατέρας θεός" θα ταυτιστεί με τον ηγέτη, που στην κυριολεξία δεν είναι ηγέτης αλλά δυνάστης, γιατί ακόμα κι όταν έχει επίφαση της δημοκρατίας και ονοματίζει τα πράγματα έτσι, δεν παύει να είναι δυνάστης ψυχοδιανοητικός για τους ανθρώπους. Πολλές φορές, λοιπόν, αυτά είναι εξωτερικά γι' όποιον είναι απελευθερωμένος από τέτοια πράγματα. Πάρτε για παράδειγμα τον Μπους, ο οποίος αυτή τη στιγμή λέει ότι του είπε ο θεός να πάει να κάνει πόλεμο εκεί... Γιατί; Για να δώσει ελευθερία, πολιτισμό, ανθρωπιά, δημοκρατία. Και τι βλέπουμε να κάνει; Τσακίζει τον πολιτισμό! Κατεστράφησαν ιστορικά αντικείμενα πολιτισμού χιλιετιών για τον άνθρωπο. Τσακίζεται η ελευθερία. Θα μου πείτε για το προηγούμενο καθεστώς, αλλά αυτό ήταν τέτοιο που είχε να κάνει με τους ίδιους και ήταν δικιά τους εσωτερική υπόθεση. Παρόμοια γεγονότα συνέβησαν και στη Γιουγκοσλαβία, όπως τώρα στο Ιράν.Όλα αυτά έχουν να κάνουν με "εντολές του θεού" και ο Χριστιανισμός, ο Ισλαμισμός που είναι παράγωγα του Ιουδαϊσμού εκτιμώ ότι είναι κατ' εξοχήν θρησκείες οι οποίες στην κυριολεξία κάνουν μια ανίερη manipulation, χειραγώγηση ψυχοδιανοητική στον άνθρωπο.
Βεβαίως υπάρχουν και οι ανατολικές θρησκείες όπως ο Ταοϊσμός, ο Βουδισμός κλπ. Θα μπορούσα να πω ότι είναι πιο πολύ mondus viventi αυτές, γι' αυτό θεωρώ, κι έχω αποκαλέσει στην τηλεόραση, ως διανοητική σύφιλη στους κόλπους του πλανήτη τον Ιουδαϊσμό και τα παράγωγά του, τον Ιουδοχριστιανισμό και το Ιουδαιοϊσλάμ. Υπάρχουν βιβλία, συνάδελφοι πολλοί και μεγάλοι και ως επιστήμονες και ως διανοητές από την Ευρώπη, οι οποίοι έχουν γράψει και καταδείξει τα μεγάλα εγκλήματα του Χριστιανισμού. Ο Χριστιανισμός επικράτησε με εγκλήματα τα οποία δεν είχε ποτέ της μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα. Αυτά όμως επιμελώς τα κρύβουν απ' τους ανθρώπους, όχι γιατί δεν έχουμε πηγές να τα βρούμε, απλώς τα κρύβουν. Είναι σαν τα ψέματα που λέμε, όχι μόνο εδώ - παντού, γι' αυτό και ο Χριστιανισμός δημιούργησε τάγματα θανάτου που τα S.S. ωχριούν μπροστά τους. Η Opus Dei, η Ιερά Εξέταση - έχουμε κι εμείς εδώ τα παρακλάδια που κάνουν τη δουλειά τους, βέβαια δεν μπορούν σήμερα να μας ανεβάσουν στην πυρά. Αλλά αν σκεφτείτε ότι μέχρι τον 17ο αιώνα αν σηκωνόσασταν να πείτε ότι θέλω να κάνω ένα πείραμα επιστημονικό, θέλω να αμφισβητήσω κάτι και να το βάλω σε διερεύνηση... Θα ανεβαίνατε στην πυρά! Τότε ανέβασαν τον Γαλιλαίο στην πυρά κι αν δεν αναιρούσε τα όσα υποστήριζε θα τον είχαν κάψει. ’ρα κάτι λιγότερο από τρεις αιώνες είναι που μπορέσαμε να ξαναρχίσουμε να ερευνούμε. Διότι ο αφορισμός και η καταδίκη της γνώσης, για κάθε τι ελληνικό, ήταν η αφετηρία του Μεσαίωνα.

3)Περάσατε σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο 17ο-18ο αιώνα. Είναι γνωστό ότι τότε έγινε ο Διαφωτισμός στην Ευρώπη. Θα ήθελα να ρωτήσω αν πιστεύετε ότι στην Ελλάδα έγινε Διαφωτισμός. Υπήρξαν κάποια πρόσωπα όπως ο Ρήγας Βελεστινλής, ο Αδαμάντιος Κοραής κ.α οι οποίοι προσπάθησαν να φέρουν και στην Ελλάδα αυτές τις νέες ιδέες και τις νέες απαιτήσεις άλλων ευρωπαίων διαφωτιστών όπως ο Ντιντερό και ο Βολταίρος, αλλά απ' ό,τι φαίνεται η Ελλάδα δεν αποκόπηκε από αυτή την αισχρότητα όπως χαρακτήριζε ο Βολταίρος την εξουσία του κλήρου. Πιστεύετε ότι σήμερα μπορεί να υπάρξει - υπάρχουν οι προϋποθέσεις για έναν Νέο Διαφωτισμό κι αν όχι, τι χρειάζεται για να ξεκινήσει κάτι τέτοιο; Και μέσω ποιας οδού;
Στο βιβλίο μου έχω ήδη ανατρέψει αυτή την ιδέα την οποία κατέθεσες μόλις πριν λίγο και την έχω ανατρέψει βασιζόμενη στις αυθεντικές πηγές. Στην Ελλάδα υπάρχει μια αρχή η οποία υπακούει σε ξένες εντολές. Θα στην περιγράψω με τη φράση του Λοντόν Τερί όταν επρόκειτο να έρθει εδώ ο Γλίξμπουρκ ο Α' το 1863. Συζητούν στην Αγγλική Βουλή, διότι αυτοί έχουν την ευθύνη να μας φέρουν τον εισαγόμενο ηγεμονίσκο τον δεύτερο, τη δεύτερη απόπειρα - η πρώτη ήταν με τους Βαυαρούς. Πρωθυπουργός της Αγγλίας είναι ο Πάλμερστον, ο οποίος λέει ότι ο βασιλιάς θα πρέπει να πάει εκεί (σ.σ στην Ελλάδα) με το απόκρυφο μυστικό - ο πρίγκιπας τέλος πάντων που θα γινόταν εδώ βασιλιάς. Το Απόκρυφο Μυστικό είναι να μην επιτρέψει επί ποινή εξώσεως από τους ίδιους, την Ιερά Συμμαχία, τη δημιουργία στρατού και στόλου στην Ελλάδα. Διότι οι Έλληνες ένα πράγμα θέλουν: την απελευθέρωση των αλυτρώτων εδαφών. Μην ξεχνάτε ότι εκείνη τη στιγμή η Ελλάδα ήταν όριο Αμβρακικός-Παγασητικός κι όλα τ' άλλα μέρη υπό τουρκική κατοχή. Αν όμως δεν το επέτρεπε ο βασιλιάς θα τον έδιωχναν και οι Έλληνες. Του έδωσαν τον πονοκέφαλο της Αγγλίας, διότι ήταν υπό αγγλική κατοχή τότε τα Ιόνια νησιά.Πονοκέφαλος εξαιτίας των ρέμπελων όπως τους ονόμαζαν. Rebelis στα λατινικά σημαίνει επαναστάτης. Ήταν οι Έλληνες οι οποίοι μονίμως έκαναν φασαρίες στους δυνάστες τους. Και του τα εδώσαν (σ.σ τα Ιώνια) με αντάλλαγμα να μη δημιουργηθεί στρατός και στόλος. Για να στηρίξει τη θέση του Πάλμερστον, ο λόρδος Λοντόν Τερί θα πει την περίφημη φράση μεταξύ άλλων «οι Έλληνες ως γνωστόν είναι μεγάθυμοι, γι' αυτό η πολιτική μας πρέπει να κατατείνει ώστε να τους καταστήσουμε μικρόψυχους όπως τα έθνη του "Ινδοστάν"». Αυτό σήμαινε ότι οι Έλληνες έπρεπε πάντοτε να είναι σε μιζέρια και αντιπαλότητα μεταξύ τους και να μην μπορούν ποτέ να είναι υπερήφανοι και να ενώνονται για μια κοινή δράση ή αντίσταση.
Σε όλη την Ευρώπη λοιπόν, που υπήρχε κατοχή του άξονα, η αντίσταση ενάντια σ' αυτόν, (στην χιτλερική δηλαδή Γερμανία ας πούμε, στο Ναζισμό, στο φασισμό, )ήταν σθεναρή. Παντού, εκτός απ' την Ελλάδα, όπου έχουμε τους δεξιούς και τους αριστερούς αντιστασιακούς. Αυτά είναι αηδίες - μας τα προκάλεσαν κι ήταν πολύ εύκολο να μας τα δημιουργήσουν. Βλέπεις για παράδειγμα το Πολυτεχνείο. Μας αναγκάσανε να μην πηγαίνουμε πια. Εγώ δεν πηγαίνω πια στην πορεία του Πολυτεχνείου με τα έκτροπα που γίνονται και που δεν αφορούν τους φοιτητές και τον υπόλοιπο κόσμο. Βλέπεις τι έγινε το '22. Βλέπεις το κίνημα της Μεγάλης Ιδέας που ήταν λαϊκό κίνημα, που έφερε το Βενιζέλο στην εξουσία με μία εντολή: την απελευθέρωση των αλυτρώτων εδαφών. Εκεί ήταν η βάση της διένεξης του Παλατιού με τον Βενιζέλο. Διότι το μεν Παλάτι είχε το Απόκρυφο Μυστικό - δεν έπρεπε να το επιτρέψει, από την άλλη ο Βενιζέλος είχε την εντολή του κινήματος της Μεγάλης Ιδέας. Δεν μπορούσε όμως να βγει ο βασιλιάς και να πει ότι αυτή είναι η διένεξη, γι' αυτό το στολίζανε με άλλες δήθεν αιτιάσεις. Ο ελληνικός λαός έπρεπε να ξεχάσει το κίνημα της Μεγάλης Ιδέας,( γι' αυτό σιγά-σιγά έτρεξαν οι όπως τους ονομάζω αλλοτριοδίαιτοι ηγέτες του να ταυτιστεί το κίνημα της Μεγάλης Ιδέας με την ακροδεξιά). Μια πλαστογράφησή του δηλαδή. Όπως και το κίνημα της Αντίστασης με την άκρα αριστερά, μια επίσης πλαστογράφηση.
Εδώ λοιπόν υπάρχουν πάρα πολλά ψέματα, όπως το ότι η Επανάσταση του '21 έγινε την 25η Μαρτίου. Γιατί σου τα λέω αυτά; Για να σου δικαιολογήσω το ότι εδώ γίνεται μια πλαστογράφηση της ιστορίας πολύ συγκεκριμένη και πολύ σκόπιμη και δε γίνεται τυχαία. Γίνεται επειδή αυτοί που την προκαλούν υπακούουν σε μεθοδεύσεις και κελεύσματα ξένων κέντρων εξουσίας. Πάμε τώρα στο Διαφωτισμό. Είναι ψέμα ότι δημιουργήθηκε στη Δύση. Είναι ψέμα ότι υπήρξαν και κάποιοι Έλληνες διαφωτιστές στα τέλη του 18ου αιώνα, οι οποίοι ουσιαστικά μιμήθηκαν τους Γάλλους διαφωτιστές.

4)Δεν εννοούσα αυτό. Είπα ότι ο Διαφωτισμός χρησιμοποίησε στοιχεία από τον Αρχαίο Ελληνικό κόσμο, τα ανέδειξαν και τα εξέλιξαν.
Αυτό δεν είναι ψέμα, είναι πραγματικότητα. Αλλά πρέπει να ξέρετε ένα πράγμα: Εάν διαβάσετε Σάθα, του οποίου τα κείμενα είναι σε αρχαΐζουσα - δεν είναι τυχαίο ότι τσακίσανε τη γλώσσα των Ελλήνων, είμαστε η μόνη χώρα που της τσάκισαν τη γλώσσα-... Εκεί λοιπόν θα έβλεπες ότι πάρα πολλοί για να αποφύγουν τα εγκλήματα των χριστιανών απέναντι στους Έλληνες, σ' αυτούς που επέμεναν να έχουν την ανίατο νόσο των Ελλήνων, (δηλαδή να θέλουν να λέγονται Έλληνες, να έχουν την πατρώα τους θρησκεία, να έχουν τα ήθη και τα έθιμά τους), έφευγαν προς τη δύση και έχουμε τις μαρτυρίες. Γι' αυτό και ο χριστιανισμός οικειοποιήθηκε όλα τα λατρευτικά σχήματα της Αρχαίας Ελλάδος, όχι μόνο τους τόπους της λατρείας, αλλά και τις ημερομηνίες για να μπορέσει να επικρατήσει, να περάσει όπως λέμε η νέα θρησκέια. Ο Σάθας τα βρήκε όταν με εντολή και χρηματοδότηση του Ελληνικού Κοινοβουλίου πήγε και έψαξε τα αρχεία των κρατών που ήταν πύλες εισόδου και εξόδου προς την Ελλάδα. Δηλαδή του Βουκουρεστίου, της Γαλλινοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας... Και τα ντοκουμέντα εκεί είναι συγκλονιστικά! Έγραψε λοιπόν ένα βιβλίο με τίτλο «Έλληνες Στρατιώται εν τη Δύση», όμως στρατιώτης δε σημαίνει φαντάρος - είναι από το «στράτα» που σημαίνει οδοιπόρος. Αυτοί ήταν εκείνοι που έδωσαν το σπέρμα, διότι το έδωσαν πολύ πρώιμα. Πολύ πριν την εποχή του Πλήθωνα του Γεμιστού... Αυτός όπως και ο Βησσαρίων είχαν βρει εκεί σπόρους που ήδη είχαν καρπούς..
Μέχρι που η Γαλλική Επανάσταση, η ανακάλυψη των νέων χωρών, η σύγκρουση του Βορρά με το Νότο σε επίπεδο θρησκευτικό του καθολικισμού, ο εκατονταετής και ο τριακονταπενταετής πόλεμος που έφερε και τις υπόλοιπες αιρέσεις, τα σέκτα του Χριστιανισμού, θα τα επιτρέψουν όλα αυτά να αναδειχθούν. Εκείνο που έχει σημασία (και που δεν ξέρουν οι περισσότεροι), είναι ότι οι Έλληνες τα 400 χρόνια σκλαβιάς επαναστατούσαν με μέση στατιστική συχνότητα ανά τέσσερις μήνες. Δεν ευδοκιμούσε η επανάστασή τους επειδή ήταν αφορισμένη κάθ φορά από το Πατριαρχείο.
Ευδοκίμησε τελικά επειδή ο Κοραής έγραψε την Αδελφική Διδασκαλία και την αντικατέστησε με την Πατρική, το μεγάλο παλικάρι, ο Έλληνας, ο ιερέας που έκανε και την αρχή με τον Ιμπραΐμ, ο Παπαφλέσσας. Την αντικατέστησε και διαβάστηκε αυτή στις εκκλησίες, γιατί ο λαός δεν είχε τίποτα άλλο να τον κρατάει ενωμένο πέρα απ' την εκκλησία, παρότι ήξερε τι του κάνει.

5)Δηλαδή εκτός από το γνωστό αφορισμό υπήρξαν κι άλλοι κατά το παρελθόν;
Ανανεωνόταν ο αφορισμός κάθε φορά. Όταν ανέβαινε ο νέος πατριάρχης ένα απ' τα καθήκοντά του ήταν να ανανεώσει τον αφορισμό - σε όποιον λαμβάνει τα όπλα ενάντια στο σουλτάνο. 'Aσε που οι αρματολοί και οι κλέφτες (γιατί οι αρματολοί είναι με αναγραμματισμό οι αμαρτωλοί), που κρυβόνταν και παίρνανε τα βουνά πρώτα ενάντια στο χριστιανικό καθεστώς και μετά ενάντια στο τουρκικό, έφευγαν προς τα έξω αρχικά. Κι όταν δεν έφευγαν πια, όπως γράφει ο Ρίζος Νερουλός ο ιστορικός, τους καλούσανε στα μοναστήρια ή κατέφευγαν εκεί κυνηγημένοι, κι οι καλόγεροι τους δίνανε ηρικαίον σίτον, ψωμί δηλαδή που είχε μέσα αλεστεί και η ήρα του σταριού, η οποία είναι η βάση για να γίνει το LSD. . Δίνοντάς τους λοιπόν ηρικαίον σίτον αυτοί είχαν μια ζάλη και παραίσθηση καμιά φορά, οπότε καλούσαν (σ.σ οι καλόγεροι) τον Τούρκο διοικητή και τους πέρναγαν από μαχαίρι. Και το γνώριζαν αυτό οι Έλληνες γι' αυτό και πήγαν και κάνανε την πολιορκία της Τριπολιτσάς αμέσως μετά την άλωση της Καλαμάτας. Ζήτησαν να τους κατασπαράξουν τους δεσποτάδες αυτούς. Κι ο Κολοκοτρώνης τους έσωσε. Είπε «αφήστε πρώτα να ελευθερώσουμε τη χώρα και μετά θα τα κάνουμε, για να μη μας συκοφαντίσουν στη Δύση». Και έτσι έβαλαν τον Κολοκοτρώνη στη φυλακή και του σκότωσαν και το γιο στην Κόρινθο.
Θέλω να πω πως ποτέ δεν έπαψε να υπάρχει το κίνημα του Διαφωτισμού, που δεν ήταν Διαφωτισμός για την Ελλάδα αλλά διατήρηση των Φώτων, όπως τα λέγαμε, και θα τα δεις και στην εγκύκλιο της Πελοποννησιακής Γερουσίας που βγάζουν. Οι άνθρωποι τότε σύστησαν τον εαυτό τους ως ομάδα για να ηγηθεί τον αγώνα και η πρώτη μέριμνά τους είναι η παιδεία. Και μιλάμε για τα Φώτα. Ταυτίζουν την παιδεία και τη γνώση με τα Φώτα. Κι έτσι αποκαλούνται και πάλι Έλληνες μετά από 1200 χρόνια που μας απαγόρευσαν την ονομασία Έλλην, Ελλάς και Ελληνισμός και δε μας φταίει ο Φαρμεράγελ ή ο Ντιροζέλ που δε μας βρίσκουν για να μας βάλουν στην ευρωπαϊκή ιστορία. Δεν υπήρχαμε ως Έλληνες! Μας λέγανε Ρωμιούς και ήταν έγκλημα καθ' οσιώσεως, έχανες τη ζωή σου με φριχτό βάσανο, εάν έλεγες ότι ήσουν Έλληνας. Κι αυτοί επαναστατικό δικαίο, θα ονοματίσουν και θα πουν «παίδες Ελλήνων να επαναφέρομεν τας Μούσας εις την πατρίδα των». Ποιος μίλησε ότι ήταν αγράμματοι και δεν είχαν συνείδηση αυτοί; Όταν η Πελοποννησιακή Γερουσία μιλά για τους οπλαρχηγούς; ’ρα λοιπόν, εδώ έχουμε διατήρηση των Φώτων και «κρυφά το σώμα του Μαγιού» όπως θα γράψει ο μεγάλος μύστης και ποιητής μας «το έχουνε πάρει και το κρύψανε». Κι όπως θα γράψει ο άλλος μεγάλος ποιητής μας και εμπνευστής, ο 'Aγγελος Σικελιανός «κι είπανε το ξέρω πως και οι Θεοί μου οι Ολύμπιοι χθόνιο τώρα γίνανε θεμέλιο να μην τους βρουν οι ξένοι. Και το θεμέλιο στέριωσε και διπλοστέριωσε με όσα κόκαλα σωριάσαν από πάνω».
Αντιλαμβάνεστε εδώ, αυτοί οι ξένοι ήτανε μια ξένη θρησκεία πάρα πολύ έντονα συνδεδεμένη με τον Ιουδαϊσμό, γιατί είναι παράγωγό του. Μια θρησκεία η οποία έχει αντιανθρώπινη στροφή. Κοιτάξτε, ο Ιουδαϊσμός και κατ' επέκταση και ο Ιουδοχριστιανισμός και το Ιουδαιοϊσλάμ έχουν το χαρακτηριστικό ότι απουσιάζει τελείως η θήλεια θεότητα. Την Παναγιά την βάλανε πολύ αργότερα - 7ο αιώνα και 10ο επικράτησε, γιατί είχαν ανάγκη να τσακίσουν τη μεγάλη Θεά και της δώσανε όλα τα εμβλήματα που είχε.Και σου δίνω μόνο ένα παράδειγμα για την αντιανθρώπινη λειτουργία τους. Οι Έλληνες , έπρεπε να διατηρήσουν τα Φώτα. Στη συνέχεια έπρεπε να δημιουργήσουν εκείνο το επίπεδο της εθνικής συνείδησης για να μπορέσουν να κρατήσουν τους Έλληνες, για να ζητήσουν την απελευθέρωσή τους με πολύ συγκεκριμένες αιτιάσεις. Αντί όλων αυτών όμως, τους δώσαν' άλλα πράγματα. Επομένως ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός προέκυψε από τον Ελληνικό.

6)Πώς βλέπετε τη σημερινή ελληνική κοινωνία; Παίρνοντας τις αιτιάσεις των ευρωπαίων διαφωτιστών διαπιστώνουμε κοινά στοιχεία με τα προτάγματα του σήμερα. Πιστεύετε ότι η κοινωνία μας πληρεί αυτές της προϋποθέσεις;
Η ελληνική κοινωνία δεν έχει ανάγκη να πληρεί καμία προϋπόθεση κανενός Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Ήταν πολύ πιο μπροστά και ουσιαστικά σε επίπεδο περιεχομένου της πεμπτουσίας του Διαφωτισμού. Αλλά με αφορισμούς, με διώξεις, με ένα σωρό αποκλεισμούς τα κατάφεραν.. Κυρίως με τον πολιτισμικό ιμπεριαλισμό. Και στο σημείο αυτό παίξανε το ρόλο τους πολύ ωραία και η αριστερά και η δεξιά - ξεκάθαρα πράγματα αυτά - και βάζω εδώ και τους κεντρώους αριστερούς και δεξιούς,. Αυτό έχει τεθεί από σοβαρούς επιστήμονες. Εγώ λοιπόν πρότεινα μια άλλη θεωρία η οποία κερδίζει συνεχώς έδαφος κυρίως έξω, γιατί ερμηνεύει το φαινόμενο αυτό.
Στην Ελλάδα υπήρξαν δύο μεγάλες δυνάμεις: οι δυνάμεις του ταυτόν του ελληνισμού και οι δυνάμεις του αλλοτριομορφοδιαίτου. Αρχικά είναι αλλοτριοδίαιτον, δηλαδή αυτοί που προσεγγίζουν και πάνε γύρω-γύρω από το Παλάτι και από τα ξένα κέντρα εξουσίας και λήψης αποφάσεων και τρέφονται απ' αυτά. Ξεπουλάνε και έτσι μεταλλάσσονται. Γίνονται αλλοτριόμορφοι. Επομένως όσο περισσότερο αλλοτριόμορφοι γίνονται, μεταλλαγμένοι ελληνικά, απεμπολούν ελληνισμό και αξίες, τόσο περισσότερο αλλοτριοδίαιτοι γίνονται. ’ρα ο όρος, (που τον δανείζομαι απ' τους Ορφικούς Ύμνους) είναι «αλλοτριομορφοδίαιτοι». Μεταλλαγμένοι και τρεφόμενοι από τα ξένα κέντρα. Αυτούς λοιπόν, μπορείς να τους βρεις, και τους δύο, σε κάθε πολιτική παράταξη, μπορείς να τους βρεις σε κάθε κοινωνικό στρώμα. Δεν είναι ζήτημα ούτε παρατάξεως ούτε κοινωνικής τάξης, αλλά κάθε κοινωνική τάξη τα έχει και τα δύο. Κάθε κόμμα πολιτικό τα έχει και τα δύο. Θα ακούς λοιπόν πως με τον Ανδρέα ήταν το πατριωτικό ΠΑ.ΣΟ.Κ., μετά ας πούμε άλλαξε. Τι σημαίνει αυτό; Ή ότι ο Αλέξανδρος Παπάγος αντικατεστάθη από τη Φρειδερίκη με τον τότε Κωνσταντίνο Καραμανλή, γιατί ήταν πάρα πολύ εθνικά προσκείμενος ο στρατηγός. Κι αυτοί ήθελαν κάποιον να τον εντέλλονται και να τα κάνει αυτά. Τα έκανε ο Καραμανλής και κάποια στιγμή είπε «ως εδώ και μη παρέκει» και τότε ήρθε σε σύγκρουση με τις δυνάμεις αυτές και παραλίγο να τον δολοφονήσουν.
Θέλω, δηλαδή, να πω πως στην Ελλάδα παίζεται έτσι το παιχνίδι κι αυτό ερμηνεύει τα πάντα. Και δεν είναι ζήτημα ούτε ταξικό ούτε ιδεοπολιτικό, διότι σε όλες τις τάξεις μπορείς να βρεις αυτές τις δύο δυνάμεις, του ταυτόν και του αλλοτριομορφοδιαίτου. Ο σημερινός ελληνικός λαός αντέχει και κρατάει πάρα πολύ ζεστή και αναμμένη την παράδοση. Δυστυχώς οι νέοι, που είναι πιο ευάλωτοι στον πολιτιστικό ιμπεριαλισμό και στα μηνύματα του star system των media, αλώνονται πολύ εύκολα. Όχι όλοι, αλλά εύκολα. Γι' αυτό και προσπαθούν να μας τσακίζουν την παιδεία μονίμως. Γι' αυτό προσπάθησαν και πέτυχαν να μας τσακίσουν τη γλώσσα. Αλλά βλέπεις ο ελληνικός λαός στέλνει και θέλει τα παιδιά του να πάνε να μάθουν Αρχαία.

7)Μιλήσαμε πριν για το ζήτημα της θρησκείας. Θα ήθελα να ρωτήσω την άποψή σας για τις τελευταίες εξελίξεις με την αναγνώριση ενός σωματείου, αν και έγινε μεγάλο θέμα. Ποια είναι η άποψή σας πάνω στο θέμα της αργής αλλά σταθερής επαναφοράς της Αρχαίας Ελληνικής θρησκείας στο προσκήνιο και τι αλλαγές εντοπίζετε επιγραμματικά, τουλάχιστον στην ιδιοσυγκρασία και τη συμπεριφορά του Έλληνα τους τελευταίους 20 αιώνες με τη μετάβαση απ' την Αρχαία Ελληνική Κοσμοθέαση στο Χριστιανισμό;
Εγώ ως Ελληνίδα φέρω κατιούσα απολύτου ανεξιθρησκίας. Οι Έλληνες ήταν απολύτως ανεξίθρησκοι. Γι' αυτό και δίπλα στα μεγάλα ιερά τους είχαν ειδικό χώρο για τον επισκέπτη, τον εμπορευόμενο, να πάει να τελέσει τα πνευματικά του καθήκοντα σ' αυτό που πιστεύει αυτός. Είναι αναυθαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου αυτό, να πιστεύει αυτόν το θεό που ορίζει αυτός. Διότι οι Έλληνες πίστευαν και το 'χουν αφήσει πολλαπλώς γραμμένο , ότι εμείς δημιουργούμε τους θεούς κατά τη μορφή και τους τρόπους μας. Επομένως για μένα είναι σεβαστή και πρέπει να αναγνωρίζεται κάθε επιλογή του ανθρώπου, υπό τον όρο ότι δεν θα αποκλείω αυτόν που δε θα πιστεύει το θεό το δικό μου. Δε θα τον ανεβάζω στην πυρά. Δε θα τον πετάω σε ζέων ύδωρ ή έλαιον, δε θα τον βάζω στον τροχό να τον βασανίσω για να αλλαξοπιστήσει. Δε θα του κάνω οικονομικό, ψυχολογικό, ιδεοπολιτικό, κοινωνικό αποκλεισμό. Αν το κάνω αυτό είμαι παράνομος και πρέπει να αποτάσσομαι πάραυτα, είτε δια του νόμου είτε ακόμα και με χειροδικία.
Μια φορά στα διόδια κάποιοι Ιεχωβάδες προσπάθησαν με το ζόρι να μου δώσουν ένα περιοδικό τους. Η πίεση τους ήταν αφόρητη! Όπως είχα ένα μπουκάλι με νερό στα χέρια μου, γυρίζω και τους το πετάω, γιατί δεν είχα τη δύναμη να αντισταθώ διαφορετικά - ήταν δύο άντρες ντερέκια. Και το έκανα αυτό και δε μετάνιωσα ποτέ! Διότι τους έλεγα «σας παρακαλώ, δε με ενδιαφέρει» και με πιέζανε. Επομένως, σας είπα κάτω από ποιες συνθήκες είναι απαράδεκτη μια επιλογή θρησκευτική. Είναι αναυθαίρετο δικαίωμα να πιστεύω το θεό που θέλω, υπό τον όρο όμως ότι δε θα βλάπτω τον άλλο μ' αυτά που σας περιέγραψα.
Εκτιμώ ότι με αυτή την πράξη του, το Πρωτοδικείο σήκωσε πολύ ψηλά στη συνείδηση και την εκτίμησή μου τη δικαιοσύνη σ' αυτή τη χώρα, (που είχα κάποιους λόγους να είναι υπό ερωτηματικό). Μ' αυτό τη σήκωσε πολύ ψηλά , διότι πρώτα-πρώτα απεκατέστησε μία συνταγματική παρανομία. Δεύτερον, απεκατέστησε την αρχή του ανθρωπίνου δικαίου, πέρα κι έξω από νόμους και γραφές, αυτή που σας είπα πριν.
Τώρα η προσωπική μου εκτίμηση: Δεν έχω ανάγκη από θεό. Εάν όμως μου λέγατε να κάνω μια εκτίμηση, όπως αξιολογώ και δύο πίνακες ζωγραφικής, να τους εκτιμήσω, αισθητικά και λειτουργικά για τον άνθρωπο, θα σας έλεγα ότι θα μου άρεσαν πολύ περισσότερο οι μορφές του ελληνικού πανθέου για τους εξής διακριτούς λόγους: 1) Είναι σύμβολα των ανωτέρων λειτουργιών της φύσεως και του αξιακού συστήματος που πρέπει να διέπει τις σχέσεις των ανθρώπων. 'Aρα ως τέτοιοι είναι από μόνοι τους φορείς πολιτισμού, ανθρώπινης βαριάς κουλτούρας, σοβαρής. 2) Δεν υπάρχει μεταφυσική αντίληψη στη λογική των Ελλήνων. Δεν μπορεί ο Έλληνας θεός να πει «γεννηθήτο» και να γίνει κάτι. Πρέπει να πάει στον αντίστοιχο επιτετραμμένο, που εδώ υποκρύπτεται η ενασχόληση, η έρευνα, η γνώση, η ικανότητα η οποία καλλιεργείται (και βέβαια υποκρύπτονται κι άλλα πράγματα, τα οποία δεν είναι επί του προκειμένου). Γιατί έτσι όπως φαίνονται τα πράγματα είναι σα να υπήρχε μια αποστολή δεν ξέρω από πού, όπου ο καθένας είχε την ειδικότητά του κι αυτό παρέμεινε στους Έλληνες. 3) Είναι μορφές ολοφώτεινες και αντιπροσωπεύουν μια αισθητική ζωής η οποία είναι ανυπέρβλητη. Αυτές τις χαριτωμένες μορφές, λοιπόν, θα μπορούσα κάλλιστα να τις αξιολογήσω πολύ πιο κοντά σ' αυτό που είναι το ζητούμενο στην ανθρωποποίηση, γιατί δεν γεννιόμαστε άνθρωποι - μην έχουμε αυταπάτες! Δυνάμει άνθρωποι γεννιόμαστε και πρέπει να γίνουμε άνθρωποι μέσω αγωγής, παιδεύσεως και μέσω της διεπικοινωνίας μας με την κοινωνία των ανθρώπων. Αυτά είναι αποδεδειγμένα, γιατί τα έχουμε δει πάρα πολλές φορές σε ανθρώπους που έχουν εγκαταλείψει βρέφη σε δάσος, κι αυτά μεγαλώσανε με τα ζώα και είχαμε παλινδρόμηση σε πολύ πρώιμο φυλογεννετικό στάδιο. Φυλογέννηση σημαίνει η πορεία μας στην εξέλιξη. ’ρα λοιπόν, ως αξιολόγηση είναι για μένα πολύ προτιμότερη η Αρχαία Ελληνική θρησκεία, κι από την άλλη μεριά να σας πω...
Έχω κι ένα παράπονο. Το παράπονό μου είναι διττό. Από τη μια μεριά είναι ιδεολογικό κι απ' την άλλη είναι πρακτικό παράπονο. Το ιδεολογικό είναι πως δεν μπορεί να έρχεται ο κάθε ουτιδανός εδώ μέσα Μόρνος, Ιεχωβάς, Βραχμανπούτ, Ισλαμιστής, ο κάθε σέχταρ, να κάνει το ναό του και να είναι σεβαστός και οι πρόγονοί μου να μην είναι σεβαστοί. Που δώσανε έναν τέτοιο ανυπέρβλητο πολιτισμό. Ήταν ικανοί να δώσουν τη γνώση, την παιδεία και τον πολιτισμό ( πολιτισμό και επιστήμη που όσο περισσότερο προάγεται η αναλογία μας τόσο περισσότερο την κατανοούμε), που μας εξαφάνισαν οι Χριστιανοί. Με διδακτορική διατριβή, με επιστημονική μέθοδο που έγινε στη Γερμανία, στη Λειψία αν δε με απατά η μνήμη μου, έχει αποδειχθεί ότι μας έχει απομείνει το εν' δεκάκις χιλιοστό από την Αρχαία Ελληνική Γραμματολογία . Και μ' αυτό είμαστε και πάλι τόσο μπροστά και από την εποχή μας. Σκεφτείτε τι ήταν το σύνολο. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι δεν είναι δυνατόν αυτοί να μπορούσαν να τα δώσουν όλα αυτά και να ήταν ηλίθιοι στο αξιακό σύστημα, γιατί ο θεός αξιακό σύστημα είναι. Αυτό είναι το ιδεολογικό μου παράπονο. Το παράπονο τώρα πάνω στην πραγματικότητα, στο πεδίο. Θα κάνουν καλά οι χριστιανοί να τσακιστούν να μας αποδώσουν τους χώρους που καταλήστεψαν, τους χώρους που κατακρήμνισαν. Ακούστε κάτι που γράφει ο Παλαμάς, μια και με ρωτήσατε για τους διαφωτιστές:
«Του ρασοφόρου εσύντριψεν ο πέλεκυς και η αξίδα, τα πιο μεγάλα αγάλματα στα βάθη των ναών. Των συντριμμένων η ψυχή δε χάθηκε με εκείνα, φωτοπλανήτης έγινε στα χάη των ουρανών. Ώσπου καινούρια έθρεψε μαλαματένια κρίνα, στων εκλεκτών το λογισμό στους κήπους των σοφών.»
Να πάνε λοιπόν και να μας δώσουνε όλους τους ναούς που κατακρήμνισαν ή τροποποίησαν. Να μας αποδώσουν τους ιερούς μας χώρους και να ξεκουμπιστούν! Να μεταφέρουν όλα τα εξωκλήσια που έχουν δίπλα στους άγιους τόπους των Ελλήνων. Μόνο τότε θα τους παραδεχτώ και θα τους συγχωρήσω ως Ελληνίδα. Αυτό είναι το παράπονό μου. Και το σημαντικότερο: να ζητήσουν συγγνώμη και να αποσύρουν όλες τις ύβρεις και τις κατάρες που έχουν για τον Ελληνισμό και τη γνώση. Λένε τώρα ότι τις έχουν πάρει από τη καθημερινή λατρεία, αλλά τις έχουν αφήσει στην Κυριακή της Ορθοδοξίας. Να τα κάνουν αυτά! Μόνο τότε θα έχουν μια συγχώρεση. Έχω εμπιστοσύνη στο εθνοφυλετικό στερέωμα και πιστεύω ότι η ιστορία θα εκδικηθεί, όπως και εκδικείται.

8)Τελευταία ενότητα: Ελλάδα και εκπαίδευση. Χθες είδα το ντοκιμαντέρ «Μπλακ Μπεεε», που αφορά το τι γνωρίζουν οι Έλληνες για τους προγόνους τους, για το ρόλο που έπαιξε το ιερατείο στη χώρα μας, καθώς και ορισμένες ανακαλύψεις παπύρων που έγιναν στο Ερκολάνο της Ιταλίας και αφορούσαν την Επικούρεια ερωτική ποίηση. Στην ταινία τονίζεται το ενδιαφέρον που επέδειξαν όλες οι χώρες παγκοσμίως με εξαίρεση την Ελλάδα Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της, δεν ενδιαφέρεται για τον πολιτισμό της. Μια και είστε ακαδημαϊκός, πώς βλέπετε την εκπαίδευση και την παιδεία στην χώρα μας;
Είναι ακριβώς το μήνυμα που μου περιγράψατε και η δική μου εκτίμηση. Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο ζητήματα στα οποία οι πάτρωνες των αλλοτριομορφοδιαίτων προσπαθούν να μην υπάρξει ποτέ λύση των προβλημάτων. Το ένα είναι το εθνικό και το άλλο είναι το θέμα της σοβαρής παιδείας στη συνείδηση των Ελλήνων, γι' αυτό και τα χειρίζονται με τον ίδιο τρόπο. Στην Ελλάδα υπάρχει μια ενδημούσα δυσχέρεια προβληματική κατάσταση - κατάρα αν θέλετε. Δεν υπάρχει συνέχεια και λειτουργούμε στα ζητήματα της παιδείας όπως και στην εξωτερική μας πολιτική - εκτός κι αν είμαστε υποχρεωμένοι, με τη λογική του ράβε-ξήλωνε. Οσάκις προσπαθήσαμε να κάνουμε μια σοβαρή παρέμβαση στην παιδεία - τέτοια ήταν του Κωνσταντίνου Καραμανλή το '57-'58, που υποχρεώθηκε από το καθεστώς να το πάρει πίσω, τέτοια ήταν του Γεωργίου Παπανδρέου που, πιστέψτε με, η αποστασία δεν έγινε γιατί ήθελε να πάει στη Ρωσία. Η Ρώσοι είχαν ήδη θέσει βέτο στην Τουρκία για τους βομβαρδισμούς στην Κύπρο. Έγινε για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Αν πάρετε την ιστορία αυτής της χώρας θα δείτε πως κάθε φορά που έχουμε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έχουμε ανατροπή καθεστωτική. Έτσι ώστε να φαίνεται ότι δεν είναι τα κοινωνικά προβλήματα αλλά είναι τα εκπαιδευτικά ή τα εθνικά που ρίχνουν εδώ πέρα τις κυβερνήσεις κι αλλάζουν τις καταστάσεις. Αυτό σας το λέω υπεύθυνα.
Μια άλλη προσπάθεια έγινε με τον Αρσένη τελευταία και είδατε τι έγινε. Εγώ προσωπικά είχα μια εμπειρία, σχεδίασα και υλοποίησα τις 28 πιλοτικές εβδομάδες του ολοημέρου σχολείου με μία μέθοδο που ήταν επινόηση από την Αρχαία Ελλάδα, από τον Πιαζέ και από τα πορίσματα ερευνών των ευρωεπιστημών για το πώς μαθαίνει ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Χαρακτηρίστηκε από την Ευρώπη, από την επίτροπο τότε ως αρίστη δράση. Χαρακτηρίστηκε από εφτά ευρωπαίους μεγαλοπροφέσορες, εφτά διαφορετικών κρατών που τους έβαλε η Ευρώπη να το αξιολογήσουν, ως η μέθοδος που μπορεί να αναπτύξει το κάθε παιδί. Αλλάζει βέβαια και όλη η αισθητική του σχολείου. Νομίζω ότι ο Αρσένης χτυπήθηκε γιατί επανεισήγαγε τα Αρχαία Ελληνικά ακόμα και στα ΤΕΕ κι επειδή έφτιαξε το ολοήμερο σχολείο, το οποίο θα το μετέφερε και στο γυμνάσιο και επομένως έλυνε το πρόβλημα. Διότι όταν οι ξένοι σου λένε ότι μέσω αυτής της μεθόδου μπορεί να αναπτυχθεί το κάθε παιδί σωστά, αντιλαμβάνεστε τι εννοούμε... Εδώ δεν άλλαξε η κυβέρνηση, άλλαξε ο υπουργός και τον τσακίσανε.
Η Φινλανδία π.χ. έχει πάρει από την αρχή το μοντέλο αυτό με πολλή συνέπεια και είδατε πού έφτασε. Από το '98 το πήρε όταν το πρωτοσχεδίασα και στάλθηκε να το παρουσιάσουμε και να αξιολογηθεί, γιατί ο υπουργός πριν το υιοθετήσει το έδωσε για αξιολόγηση. Γερμανία, Ολλανδία, παντού! Θέλουν τώρα να το βάλουν οι Βρυξέλλες στο Βελιγράδι που θα μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έχουν τη δυνατότητα να βελτιώσουν τα συστήματά τους και θέλουν να το δουν κι εκεί. Πηγαίνω έξω στην Ευρώπη και μιλώ για το ολοήμερο, και η Ελλάδα το αγνοεί και το αντικατέστησε με parking παιδιών, εξαπατώντας γονείς κλπ. Γιατί; Ένα παράδειγμα: πείτε μου, γιατί τσακίσαμε την ιστορική γραφή των Ελλήνων; Γι' αυτό την ευθύνη την έχουν και οι δύο μεγάλες παρατάξεις. Η παιδεία στην Ελλάδα έχει δεύτερη ενδημούσα συνθήκη, εκτός από τη λογική του ράβε-ξήλωνε, το ότι δεν έχει αξιολόγηση. Το ότι έχει τη λογική του ράβε-ξήλωνε είναι εμπόδιο για να έχει αξιολόγηση, γιατί αν θέλω να αλλάξω κάτι, πρέπει πρώτα να το μελετήσω. Πώς πρέπει να το αλλάξω; Από την άλλη μεριά όμως, όσων αφορά τα βιβλία, τα περιεχόμενα, τις μεθόδους κλπ. χρειάζεται παντελής αξιολόγηση. Η αξιολόγηση για μένα είναι μία αξιολόγηση που βελτιώνει τα πράγματα ενώ αυτά γίνονται, αυτό που στον ξενικό όρο ονομάζουμε «assessment», και η τελική αξιολόγηση που μπορούμε να κάνουμε το λεγόμενο «evaluation», αφού όμως προσπαθήσουμε να εξαντλήσουμε όλες μας τις δυνατότητες.
Μια άλλη δυσχέρεια είναι ότι δε νοιάζονται σ' αυτή τη χώρα να κατανοήσουν ότι δεν μπορούν να διδάξουν σε κανέναν τίποτα. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τον βοηθήσουν να διεγείρει και να καλλιεργήσει ενδιάθετες γνωστικές ικανότητες. "Μαθαίνω", δε σημαίνει τίποτε άλλο παρά ερευνώ-ανακαλύπτω. Γιατί είναι η μόνη περίπτωση που ενδιαφέρομαι ή δημιουργώ ενδιαφέρον από το επίτευγμά μου και με την προσωπική μου συμμετοχή. ’ρα λοιπόν πρέπει να αλλάξει και ο ρόλος του εκπαιδευτικού στην αντίληψή μας, ωστόσο αυτά είναι μακρινά όνειρα για την ελληνική εκπαίδευση η οποία είναι ταϊστική και ψευδεπίγραφη. Συντελείται στα φροντιστήρια, τα οποία δεν προσφέρουν τη δυνατότητα δημιουργίας γνώσης, γιατί αυτό που παίρνουμε από παντού είναι γνωστική πληροφορία. Η γνώση δημιουργείται μόνο στον εγκέφαλο και είναι πράξεις λειτουργίας του. Αποτέλεσμα της λειτουργίας του. ’ρα εκτός από τα δύο πράγματα που σας ανέφερα, είναι επιπλέον και φενακισμένη σε ότι αφορά αυτή καθ' αυτή την επιστήμη, από την ιστορία μέχρι την πολιτική και τη φυσική. Με ποια έννοια τη φυσική; Ότι δε δίνουμε στα παιδιά αυτό που πράγματι πρέπει να ξέρουν ώστε να μπορούν να συσχετίσουν και να δουν διεπιστημονικά και διαθεματικά ένα ζήτημα κι έτσι να φτιάξουν ένα στημόνι που πάμε να πάρουμε το υφάδι. Ένα αρραγές υφάδι το οποίο να έχει στο βεληνεκές του τη δυνατότητα να αναπτύσσεται. Και είναι τέλος ταϊστική, ιδίως στη δευτεροβάθμια (στην πρωτοβάθμια επειδή οι εκπαιδευτικοί έχουν από παράδοση καλύτερη ποιότητα -αν και ίσως παίζει ρόλο το γεγονός του ότι ασχολούνται και με τα μικρά παιδιά). Είναι μια συναλλαγή οικονομική και δεν μπορείτε να διανοηθείτε σε τι βαθμό! Δεν έχει παιδεία η Ελλάδα - η χώρα που ανέδειξε την παιδεία.

9)Για το τέλος θα θέλαμε να στείλετε ένα μήνυμα στους φίλους της κοινότητάς μας που θα διαβάσουν τη συνέντευξή σας. Είναι κυρίως νέοι.
Η Ελλάδα είχε πάντα σύμβολο τον Ήλιο. Είμαι πάρα πολύ φτωχή για να στείλω σε νέους μήνυμα, πιστέψτε με. Οι νέοι έχουν πλούτο δυνατοτήτων σε σχέση με μένα. Τι να αγγίξω εγώ τώρα; Γι' αυτό θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του ποιητή. Ο ποιητής είναι πάντα νέος όταν είναι μεγάλος και αυθεντικός. Επειδή λοιπόν το έμβλημα των Ελλήνων είναι ο Ήλιος:
«Εμπρός νέοι της Ελλάδος, εμπρός παιδιά βοηθάτε να σηκώσουμε τον Ήλιο πάνω απ' την Ελλάδα, να τον βγάλουμε απ' το αίμα κι απ' τη λάσπη, γιατί μαρτύρησε με εκατόμβες θυμάτων ο Ελληνισμός για να αλλαξοπιστήσει και να χάσει τη συνείδησή του και όταν δεν μπορούσαν να του κάνουν κακό και να τον βυθίσουν στο αίμα, συνεχίζουν να του πετάν λάσπη.»
Να βοηθήσουν λοιπόν οι νέοι, αλλά γι' αυτό χρειάζεται γνώση, εγρήγορση και πάνω απ' όλα αισθητική αντίληψη ζωής.

---

1)Σύντομο βιογραφικό της Μαρίας Τζάνη
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ:
Η Μαρία Τζάνη είναι Καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο οποίο διδάσκει (Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης). Επίσης, είναι διευθύντρια του Εργαστηρίου "Βιοφυσικό Περιβάλλον: Νευροεπιστήμες & Μάθηση" και υπεύθυνη της κατεύθυνσης Μεταπτυχιακών Σπουδών "Κοινωνιοβιολογία, Νευροεπιστήμες & Εκπαίδευση". Με πλούσιο ερευνητικό, διδακτικό και κοινωνικό έργο είναι ιδιαίτερα γνωστή στο ευρύ κοινό για την ευαισθησία της σε ζητήματα εθνικά, πολιτισμού και παιδείας. Συγγραφέας πολλών έργων, έχει αφιερώσει τη ζωή της στην ανάδειξη εκείνων των αξιών που ανθρωποποιούν τον άνθρωπο και τον καθιστούν ικανό να συνυπάρχει με τους άλλους, για να αγωνίζεται για εκείνα τα ιδανικά που αν και εμφανίστηκαν στην Ελλάδα, αποτελούν πανανθρώπινες αξίες για όλη την ανθρωπότητα. Εκτός των άλλων, η κα Τζάνη προΐστατο της Επιτροπής για την επαναφορά της διδασκαλίας των αρχαίων Ελληνικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Υπουργός Παιδείας Α. Τρίτσης). Διεφώνησε με πολιτικές επιλογές για την εκπαίδευση όπως π.χ. στην εισήγηση για την εισαγωγή του μονοτονικού και κατάργηση της ιστορικής γραφής της ελληνικής γλώσσας καθώς και για ζητήματα διδακτικής μεθοδολογίας, ιδιαίτερα στην Α΄ βάθμια Εκπαίδευση. Ανάμεσα στις καινοτομίες που εισήγαγε η κυρία Τζάνη στην Εκπαίδευση, ιδιαίτερη σημασία έχει η Εισαγωγή των Νέων Τεχνολογιών στην Α΄ βάθμια Εκπαίδευση (στα πλαίσια του πιλοτικού Ολοημέρου Σχολείου), καθώς και στην επιχειρούμενη για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό επίπεδο- στην Α΄ βάθμια εκπαίδευση - τηλεδιάσκεψη (tele-conference).