Με τον αρχαιολόγο και εκδότη του περιοδικού ΙΧΩΡ. Το κίνημα των αρχαιόφιλων και η αρχαιολογία στην Ελλάδα.


Μ. Παπαγεωργίου: Πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με θέματα ελληνοκεντρικά; Σε ποια ηλικία ήσασταν, ποια ήταν τα πρώτα σας ενδιαφέροντα και τα πρώτα σας ερεθίσματα;
Ε. Μπεξής: Όσο κι αν φανεί παράξενο, από πολύ μικρή ηλικία είχα ανησυχίες σχετικά με την ελληνική ιστορία, την αρχαιολογία και τον πολιτισμό εν γένει. Γι' αυτό το λόγο και από τις τάξεις του γυμνασίου και μετά του λυκείου το μάθημα που είχα πάντα καλύτερο βαθμό ήταν η ιστορία και μετά η έκθεση. Βέβαια, η ενασχόλησή μου ειδικότερα με την αρχαία Ελλάδα και τον πολιτισμό της μπορώ να πω ότι ξεκίνησε στα 18 μου, όταν βρέθηκα στην Ιταλία και άρχισα να σπουδάζω αρχαιολογία και ιστορία.
Εκεί λοιπόν αναρωτήθηκα τι θέλει ένας Έλληνας στο εξωτερικό να σπουδάζει την ιστορία και την αρχαιολογία της πατρίδας του. Γιατί να μην υπάρχουν στην πατρίδα του οι κατάλληλες υποδομές για να μπορεί να εντρυφήσει σ' αυτό το αντικείμενο, να μπορεί να ασχοληθεί περισσότερο και να πρέπει να πηγαίνει στο εξωτερικό. Τότε εμείς ήμασταν μια γενιά ανατρεπτική και διαβάζαμε αυτά που εμείς θέλαμε και όχι αυτά που μας επέβαλε το σύστημα -αυτά τα αμφισβητούσαμε.
Έτσι μετά από κάποιες εξετάσεις που έγιναν βρέθηκα στην Ιταλία αναζητώντας το γιατί εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε τις υποδομές εκείνες που θα έπρεπε να έχουμε, εφόσον εξελικτικά η πορεία του πολιτισμού μας θα έπρεπε να ήταν τέτοια, που σήμερα η Ελλάδα θα είχε ένα ανώτατο, ίσως το καλύτερο στον κόσμο, βιοτικό και πνευματικό επίπεδο. Εκεί έψαξα να βρω ποιοι ήταν οι υπεύθυνοι γι' αυτή την κατάπτωση του ελληνικού πολιτισμού και έθνους. Κι έτσι ξεκινά η πορεία μου, που καταλήγει σ' αυτό που είμαι τώρα και τις γνώσεις που έχω.

Μ. Π.: Σχετικά με το περιοδικό «Ιχώρ» και τις εκδόσεις «Εύανδρος» θα ήθελα να μάθω πότε ιδρύθηκαν και ποιοι είναι οι στόχοι τους.
Ε. Μ.: Επειδή είχα ασχοληθεί προγενέστερα με πολλά -συγγραφή άρθρων, συμπόσια και συνέδρια- ήθελα να βγάλω ένα περιοδικό που θα διαβάζεται απ' την αρχή μέχρι το τέλος, όλο. Αυτό με οδήγησε στο να βγάλω το «Ιχώρ» το Σεπτέμβριο του 2000. Και μάλιστα βγαίνει με ένα θέμα μοναδικό -αποκαλυπτικότατο- τον υπόγειο Παρθενώνα. Πρώτοι εμείς αποκαλύψαμε πως ο Παρθενώνας έχει ένα κτίσμα έντεκα μέτρα από κάτω.
Αμέσως μετά ακολουθεί η μούμια του Αγαμέμνωνα -άλλο ένα άγνωστο θέμα- και μια σειρά θεμάτων που κατέταξαν το Ιχώρ, και το κατατάσσουν μέχρι σήμερα, στην πρώτη θέση των περιοδικών που ασχολούνται με τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Η πορεία του είναι συνεχής. Δύσκολη βέβαια, αλλά εμείς επιμένουμε.
Ο εκδοτικός οίκος «Εύανδρος» έγινε όταν, μετά το περιοδικό, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε και εκδόσεις, οι οποίες θα βγάλουν βιβλία που θα είναι ουσιαστικά και θα διαφωτίσουν τον κόσμο σχετικά με το θέμα του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και όχι μόνο.

Μ. Π.: Όπως και σε κάθε ανάλογη προσπάθεια, λογικά θα αντιμετωπίσατε κάποια προβλήματα και αντιδράσεις. Μπορείτε να μας αναφέρετε χαρακτηριστικά κάποιες;
Ε. Μ.: Τα προβλήματα προέρχονται πρωτίστως από τον κύκλο των δογματικών. Οι δογματικοί δεν έχουν στρατόπεδο, είναι παντού. Απ' τον κύκλο των ανθρώπων που έχουν βολευτεί.
Από τον κύκλο αυτών που σκοπός τους είναι το συμφέρον, αρχικά το ατομικό και ύστερα της παράταξης εκείνης, που σε πολιτικό, θρησκευτικό και κοινωνικό επίπεδο εξυπηρετούν, επειδή ακριβώς οι ίδιοι εξυπηρετούνται από το ψέμα. Μ' αυτούς έχουμε πρόβλημα, όπου κι αν αυτοί βρίσκονται. Βεβαίως το κατεστημένο στην Ελλάδα είναι γνωστό. Μια κάστα ρασοφόρων οι οποίοι μονολιθικά περνάνε τις απόψεις τους, δε δέχονται την αντίθετη άποψη.
Ένα Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων που μόνο ο όρος «Παιδείας και Θρησκευμάτων» δικαιολογεί το παράδοξο, και μία Αρχαιολογική Υπηρεσία, η οποία δυστυχώς υστερεί πάρα πολύ και δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του ελληνικού πολιτισμού.

Ο Ευάγγελος Μπεξής(δεξιά) με το Μηνά Παπαγεωργίου, στα πλαίσια της ζωντανής
συνέντευξης που παραχώρησε στην Ελληνική Κοινότητα του Μεταφυσικού.

Μ. Π.: Γνωρίζουμε ότι την τελευταία δεκαπενταετία υπάρχει μία αναθέρμανση του ενδιαφέροντος των Ελλήνων σχετικά με το παρελθόν τους. Εσείς πώς βλέπετε την κατάσταση του αρχαιόφιλου, θα το χαρακτήριζε κάποιος, κινήματος κατά την τελευταία 15ετία και ποιες είναι οι προοπτικές του για το μέλλον;
Ε. Μ.: Εμένα προσωπικά ο όρος αρχαιόφιλος δε με καλύπτει. Θα έλεγα ότι οι αναζήτηση των ριζών μας και των αιτιών κατάπτωσης του πολιτισμού μας είναι αυτό που μας ωθεί. Αυτό το κίνημα 15 και παραπάνω χρόνια έρχεται να προστεθεί σε μία αλυσίδα ανθρώπων, οι οποίοι αγωνίστηκαν για την αναζήτηση αυτών των αιτιών και των αξιών από τους προηγούμενους αιώνες και τις προηγούμενες δεκαετίες. Όμως το έργο τους δεν ευδοκίμησε.
Σήμερα θα πρέπει αυτό το κίνημα, αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι κινούνται σ' αυτό το χώρο να καταλάβουν επιτέλους ότι πρέπει να σοβαρευτούμε. Πρέπει να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας. Ελληνικός πολιτισμός σημαίνει Πολιτισμός κυρίως με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν είναι μια αόριστη έννοια, είναι πραγματική ελευθερία λόγου, πραγματική δημοκρατία, πραγματική φιλοσοφία και όχι αμπελοφιλοσοφία. Είναι ένα σωρό πράγματα που πρέπει να μπουν στις σωστές τους βάσεις και έννοιες, και βέβαια δεν είναι σε καμία περίπτωση γραφικότητα.
Έχουν γίνει πολλά πράγματα, έχει υπάρξει πολύ μεγάλη πρόοδος αλλά πρέπει δυστυχώς να επαναπροσδιορίσουμε κάποια πράγματα -στόχους και αξίες-, διότι μέχρι σήμερα δεν έχουν ξεκαθαρίσει απόλυτα θέματα όπως "τι είναι ελληνικός πολιτισμός", "τι είναι ελληνικές αξίες", "τι είναι ελληνική θρησκεία". Υπάρχει ελληνική θρησκεία; Πώς ορίζεται αυτή; Δηλαδή εάν είναι αντί για έναν θεό να έχω 12 στο κεφάλι μου με τη χριστιανική έννοια, να λείπει. Το θέμα δεν είναι αυτό.
Οι Έλληνες υποστήριζαν πολύ το θείο, όχι όμως με τη χριστιανική προσέγγιση. Αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε την αρχαιοελληνική θρησκεία., τη θρησκεία των προγόνων μας. Να τη δούμε δηλαδή σαν κοσμοθέαση του ελεύθερου ανθρώπου. Τον τρόπο φέρεσθαι του ελεύθερου ανθρώπου.

Μ. Π.: Ο επαναπροσδιορισμός όλων αυτών των πραγμάτων εμπεριέχει βέβαια και το ζήτημα της συνεννόησης μεταξύ όλων αυτών των ανθρώπων που ασχολούνται με τα θέματα της αρχαίας Ελλάδας. Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια δυστυχώς ότι υπάρχει μια διάσπαση, έστω μια διαφωνία απόψεων και δημιουργία κατά κάποιο τρόπο διαφορετικών..
Ε. Μ.: Δε θα την έλεγα διάσπαση. Το ελληνικό είναι από τη φύση του αιρετικό. Έχει πολλές εκφάνσεις. Αρκεί οι εκφάνσεις αυτές να έχουν ένα κοινό στόχο και σκοπό.

Μ. Π.: Εκεί ήθελα να καταλήξω. Κοινός στόχος και σκοπός βλέπετε να υπάρχει;
Ε. Μ.: Βεβαίως! Ο οποίος είναι πλέον να δίνουμε το ελληνικό κίνημα στη σύγχρονη έκφανσή του. Σύγχρονο και δημιουργικό. Να μη μένουμε μόνο στο παρελθόν, να δούμε τι κάνουμε από τώρα και στο εξής με γνώμονα το παρελθόν.

Μ. Π.: Την ανταπόκριση των νέων ανθρώπων πώς τη βλέπετε;
Ε. Μ.: Τεράστια! Οι νέοι άνθρωποι είναι πολύ κοντά μας και στο «Ιχώρ» και στις εκδόσεις και γενικά στις εκδηλώσεις τις οποίες πραγματοποιούμε. Οι νέοι άνθρωποι πλέον μπορώ να πω πως ξυπνάνε από την κοροϊδία. Γιατί όταν ο Έλληνας καταλάβει πως έχει πιαστεί κορόιδο γίνεται έξαλλος. Και σήμερα οι νέοι άνθρωποι καταλαβαίνουν πόσο κορόιδο ως λαός έχουμε πιαστεί από το ιερατείο και από τις άλλες μορφές εξουσίας που δυναστεύουν την πατρίδα μας.

Μ. Π.: Αναφερθήκατε πριν στην Αρχαιολογική Υπηρεσία στην Ελλάδα και ανοίγω με αυτή την ερώτησή μου κατά κάποιο τρόπο αυτό το φάκελο. Σε πολύ γενικές γραμμές ποια είναι η αντιμετώπιση των αρχαιολογικών ανακαλύψεων και των αρχαιολογικών μνημείων από το κράτος;
Ε. Μ.: Τίποτα. Ελλιπέστατη. Υπάρχουν πολλοί αρχαιολόγοι που θέλουν να βοηθήσουν, αλλά δεν έχουν την κατάλληλη συμπαράσταση από το κράτος. Μικρά τα κονδύλια, ανασκαφές δεν πραγματοποιούνται, ελάχιστα πράγματα γίνονται. Η υπόθεση πολιτισμός αντί να καταλάβουμε ότι είναι το βασικό όπλο της πατρίδας μας, θεωρείται αμελητέα ποσότητα. Είναι μόνο για φρου-φρου και αρώματα, είναι μόνο για να το δείχνουμε προς τα έξω. Για να λέμε Ελλάδα, Παρθενώνας, τζατζίκι και μουσάκας. Το καλό είναι ότι δεν είναι πάντα έτσι, κι εκεί πρέπει να στηριχτεί η σύγχρονη πολιτισμική επέκταση του ελληνικού πολιτισμού, που πρέπει να είναι οικουμενικός.

Μ. Π.: Μιλήσατε πριν για κάποιες αρχαιολογικές αποκαλύψεις που έκανε το «Ιχώρ». Θα ήθελα να ρωτήσω πάνω σ' αυτά που προκάλεσαν το κοινό ενδιαφέρον υπήρξε κάποια ανταπόκριση από το κράτος;
Ε. Μ.: Απ' ό,τι ξέρω όχι, αλλά ταρακούνησαν πάρα πολύ. Αυτό που θέλουμε εμείς σε πρώτη φάση είναι να ταρακουνήσουμε. Να ξυπνήσουμε από το λήθαργο πρώτον αυτούς οι οποίοι ζουν στην Ελλάδα και κατά δεύτερον τους φορείς. Πρώτα όμως πρέπει να ξυπνήσει ο κόσμος. Γι' αυτό εκδίδουμε το «Ιχώρ», γι' αυτό εκδίδουμε τα βιβλία μας απ' τις εκδόσεις «Εύανδρος». Για να προσπαθήσουμε να διαφωτίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τον κόσμο να καταλάβει τη μεγάλη απάτη μέσα στην οποία ζούμε.



Μ. Π.: Μία ερώτηση με δύο σκέλη η επόμενη: είστε ένας άνθρωπος που έχετε στενή σχέση με τα ΜΜΕ. Σας βλέπουμε συχνά στην τηλεόραση σε διάφορες εκπομπές. Η πρώτη ερώτηση είναι: ποιος ο ρόλος των ΜΜΕ στη διαμόρφωση της άποψης της κοινής γνώμης και με βάση αυτό, η δεύτερη ερώτηση, ποια η άποψή σας για τους επονομαζόμενους «ελλαδέμπορους» στην τηλεόραση και τι «ζημιά» κάνουν τελικά στους τηλεθεατές;
Ε. Μ.: Ο ρόλος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης είναι πάρα πολύ μεγάλος. Όλα τρέχουν σήμερα και ο κόσμος δεν έχει χρόνο για να διαβάσει. Σ' αυτό στηρίζονται κι αυτά. Η εξουσία δηλαδή εκεί στηρίζεται.
Ο κόσμος δεν έχει χρόνο, αναζητά τη γρήγορη πληροφόρηση και αυτή του δίνεται. Και του δίνεται εντυπωσιακά. Ο μέσος άνθρωπος πέφτει θύμα συνήθως στην ταχύτητα της ζωής της πληροφόρησης.
Σε ότι αφορά το δεύτερο σκέλος, ο κάθε λαός έχει και τους ηγέτες που του αξίζουν. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τους ανθρώπους που κατευθύνουν τα ΜΜΕ ή που εμφανίζονται σ' αυτά. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Αυτό έχω να πω. Για ό,τι κλονίζει την αισθητική μας, για ό,τι ξεφεύγει απ' τις αρχές της ελληνικότητας, για ό,τι μπερδεύει τα πράγματα και τα αλλοιώνει, είμαστε εμείς άξιοι της μοίρας μας.
Ο Έλληνας πρέπει να ξυπνήσει επιτέλους κάποια στιγμή. Κι εμένα δε με ενδιαφέρει το χαμηλό επίπεδο της τηλεόρασης και των ΜΜΕ, διότι αυτό σημαίνει πως εμείς επιτρέψαμε να είναι έτσι. Πρέπει να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας για να αλλάξει και το επίπεδο. Εκεί ρίχνω το βάρος.

Μ. Π.: Για το τέλος θα ήθελα την άποψής σας για την ιστοσελίδα της Gateway.
Ε. Μ.: Εμείς στο «Ιχώρ» διαφημίζουμε τη σελίδα metafysiko.gr γιατί χαιρόμαστε και πιστεύουμε στο διαδικτυακό τύπο. Γιατί είναι μια ανάσα ελευθερίας στο δύσκολο κόσμο. Δεν ξέρω για πόσο θα υπάρχει ακόμα αυτή η ανάσα ελευθερίας απ' όλους τους διαδικτυακούς τύπους -δε μιλάω για τόπους. Δηλαδή κατά πόσο ακόμα θα μπορεί το διαδίκτυο να είναι ελεύθερο και όχι ελεγχόμενο. Και εύχομαι καλή συνέχεια σ' αυτή την πορεία. Μακάρι να μπορέσουμε να συνδράμουμε περισσότερο πέρα από την παρουσίαση του διαδικτυακού αυτού τόπου που έχουμε σε κάθε τεύχος του περιοδικού. Πάντα μελετώ το φόρουμ, τις απόψεις των ανθρώπων, γιατί αυτό σημαίνει άμεση δημοκρατία στο κάτω-κάτω.

Μ. Π.: Ένα μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στους επισκέπτες μας;
Ε. Μ.: Το μήνυμα που θέλω να στείλω είναι να διαβάζουν και να μην παρασύρονται από την εύκολη και γρήγορη πληροφόρηση. Να μπαίνουν στην ουσία των πραγμάτων και να αναλύουν μόνοι τους αυτά τα οποία ήδη διαβάζουν. Δηλαδή να μη μένουν στην επιφάνεια και να μην περιμένουν μασημένη τροφή.